بسم الله.
الان که دارم میرم سمت اصفهان، احساس دلتنگی میکنم برای همسفر و حانیه. خوشحالم که دارم برمیگردم و میبینمشون. این چند وقته این حس رو کمتر تجربه میکنم و بابت این قضیه ناراحتم.
خلق پایینم کمی برطرف شده. شاید به خاطر اینه که این چند روزی که تهران بودم مثل چی کار کردم و مشغول بودم و الان یه احساس مزخرف و کاذب سودمند بودن دارم میکنم و ثمره ش شده خوش اخلاقیم!
و البته احتمالا وقتی برگردم اصفهان و دوباره برنامه هام بهم بریزه و کلمه ای نتونم درس بخونم، همون آدم بداخلاق قبلی بشم!
توصیه ای به خانم ها: مخصوصا تو این دوران کردنا و تعطیلی برنامه ها، اگه همسرتون الان خونه نشین شده دو ساعت هم که شده بهش بگید به کارای خودش برسه. اصلن هولش بدید توی اتاق و در رو ببندید روش. این "احساس سودمند بودن" نتیجه ش برمیگرده توی زندگی خودتون
توصیه ای به آقایون: همون توصیه به خانم ها :) والا اونا هم آدمن!
بلیط اتوبوس هم گرون شده دوباره. مرگ بر گرانی!
مگه حالا که بایدن اومده نباید اونچنان رونق اقتصادی ایجاد شه و همه چی ارزون شه؟
بایدن قرار بود بیاد ولی انگار با نیزه آمده!